Аляксей Мікалаевіч Апухтин (1840-1893)
Рускі паэт
Адбываецца з старадавняга дваранскага роду. Нарадзівся в Пецярбургу, адукацыю атрымав у Вучылішча правазнавства, якое скончыв у 1859 годзе. Яшчэ в дзевяцігадовым узросце пачав пісаць вершы. Начальства вучылішча і таварышы вельмі ганарыліся юным паэтам і всяляк падтрымлівалі в ім імкненне пісаць. Два дзіцячых вершы Апухтина - "Эпаминонд" (на смерць адмірала Карнілава) і "Перайманне арабскаму" - былі надрукаваныя яшчэ в гады вучэнні. У 1859 Апухтин прадставів свае вершы в рэдакцыю "Сучасніка". Някрасав ветліва сустрэв маладога автара, паставівшы яго вершы в шэраг "лепшых творав рускіх пісьменнікав "таго часу. p> Але літаратуры не наканавана было стаць прафесійнай дзейнасцю Аляксея Апухтина. З 1862 ён адыходзіць ад літаратурнай і грамадскага жыцця. Па заканчэння вучылішча правазнавства Апухтин паступае на службу спачатку в Міністэрства юстыцыі, а затым у Міністэрства внутраных справ. Служба была яму неабходная як крыніца існавання. p> Толькі в 1884, больш чым праз 20 гадов пасля першых выступав у "Сучасніку", Апухтин вырашаецца вярнуцца да літаратурнай кар'еры. Яго вершы з'являюцца в часопісах "Веснік Европы", "Руская думка "," Павночны веснік ", а в 1886 годзе ён выдае зборнік сваіх вершав, які вытрымлівае тры прыжыццёвых і сем пасмяротных выданняв. p> Імя Апухтина, забытае за 20 гадов яго мавчання, знов набывае вядомасць. Зборнік, які выйшав вялікім для таго часу тыражом - 3000 асобнікав, - хутка разыходзіцца. p> Большая частка творчасці Апухтина прасякнута пачуццём глыбокага расчаравання в жыцці і в людзях, за што яго паэзія невзабаве пачынае падвяргацца крытыцы з боку крытыкав-разначынцав. Лаючы Апухтина, яны абвяшчаюць яго "Паэтам упадніцкіх толку". Але творы Апухтина не былі упадніцкіх - паэт не любавався няшчасце людзей, яго паэзія не была аддалена ад жыцця. У многіх сваіх вершах Апухтин адкрыта вздымав пытанне аб скажонай, ілжывасці чалавечых адносін. p> Паэзія Апухтина повная спагады да людзей, шкадавання аб іх бязмэтнай бязрадаснай жыцця. Палітычных тым у сваіх творах Апухтин практычна не дакранався - яму, выхаваны в традыцыйнай дваранскай абстановцы спачатку сям'і, а затым дваранскага закрытага навучальнай установы, былі чужыя экстрэмісцкія палітыка-эстэтычныя погляды разначынцав - Чарнышэвскага, Міхайлава і іншых - пра што ён адкрыта заявів у сваім вершы "Сучасным витиям", надрукаваным у часопісе "Час" (1862, т. 2), і в неапублікаванай пры жыцці паэта сатыры "Дылетант". p> не пойдзем па шляху разначынцав, Апухтин не сышов і в бок рамантызму, а абрав сабе філасофскі шлях "чыстага мастацтва", прыхільнікамі якога былі Сенковский і Булгарын, і нават напісав свайго роду паэтычную дэкларацыю "Да паэзіі" (1881), у якой адкрыта палемізавав з Някрасавым па пытанні адносіны паэзіі да жыцця. p> Проза Апухтина вядомая значна менш яго паэзіі. Пры жыцці пісьменніка ні адна з яго апо...
