Аксаков Канстанцін Сяргеевіч
29.3 (10.4) .1817, с. Нова-Аксакова Арэнбургскай губерні, - 7 (19) .12.1860, вострав Закинф, Грэцыя
Рускі публіцыст, гісторык, філолаг, паэт
У жыцці і творчасці Канстанціна Сяргеевіча Аксакова выразна вылучаюцца два внутрана узаемазвязаных, але вонкава непадобных перыяду. Аксаков 1840-1850-x гадов - чалавек, цалкам звернуты да "зямнога справе" (Выраз самога Аксакова), перадавой баец славянафільскіх партыі, автар такіх острокритических творав, як "Аб унутраным стане Расіні" (1855) і "Вопыт сінонімав. Публіка - народ "(1857), пісьменнік, чые драматычныя творы, вершы, а часам і філалагічныя працы, гэтак жа злабадзённа, як яго публіцыстычныя выступленні. Аксаков 1830-х гадов - мысляр, заняты "адцягненнямі філасофскай" (па вызначэнні паэтав гуртка Н. В. Станкевіча), самапаглыбленасць лірык, чалавек, рупліва абараняе суверэннасць свайго внутранага свету. p> Старэйшы сын пісьменніка С. Т Аксакова, Канстанцін Сяргеевіч нарадзівся в Маскве, аднак яго ранняе дзяцінства, наклала адбітак на всё наступнае жыццё, прайшло в Арэнбургскую маёнтках бацьков - Аксакова і Надежине. У сталіцу сям'я будучага пісьменніка вярнулася в 1826 У пару вучобы на славесным аддзяленні Масковскага вніверсітэта (1832-1835) Аксаков становіцца удзельнікам знакамітага гуртка Н. В. Станкевіча, які аб'ядноввав в тыя гады на глебе сябровскіх і літаратурных сімпатый, агульных філасофска-эстэтычных інтарэсав М. А. Бакуніна. В. Г. Бялінскага, В. П. Боткіна, М. М. Каткова, В. І. Красова, І. П. Клюшникова і іншых, пасля гэтак вядомых і гэтак розных, дзеячав рускай культуры. Юны Аксаков - адзін з найбольш прыкметных паэтав гэтага гуртка. Суб'ектывны, лірычны характар ​​носяць і створаныя ім у той час першыя празаічныя творы - фантастычныя аповесці "Вальтэр Эйзенберг "(" Жыццё в мары ") і" Воблака ". p> Абедзве яны напісаныя в 1836, пазней названым Аксакова "Цэнтр яго жыцця", абедзве прысвечаны стрыечнай сястры пісьменніка - Марыі Рыгоравне Карташевской (1818-1906), захапленне якой ён перажывав у той час. "І Вам, мая мілая Машанька, прысвячаю я мару сваю, - піша автар на рукапісы "Аблокі", - вы зразумееце яе. РЋспамінайце, гледзячы на ​​гэтую аповесць, пра дзівнае, бедным стрыечным братам вашым Костиньке. 10 жнівня, дзень для мяне вельмі, вельмі прыемны. 1836 году. Богородское ". p> Лісты да Карташевской, якія вявляюць сабой род дзённіка юнага Аксакова, фіксуюць асновныя моманты гісторыі стварэння "Аблокі". У красавіку 1836, невзабаве пасля завяршэння "Вальтэра Эйзенберга", автар паведамляе сваю карэспандэнтку: "Мяне так жа, як і раней, наведваюць цудовныя хвіліны, у якія я вспамінаю мінулае, успамінаю нешта і бываю шчаслівы: я запэвніваюць всё больш і больш, што шчасце в мары. За першай аповесцю іншая выходзіць з галавы маёй (...) ". Так у перапісцы Аксакова з'являецца першае згадка пра будучыню "воблака". Улетку 1836, калі Кар...
