- З ГІСТОРЫІ медалі
Пчала з'явілася на 50-60 тысяч гадов раней чалавека. У знойдзеных пластах крэйдавага перыяду, якія налічваюць 30 мільёнав гадов, разам з закамянеласцямі насякомых сустракаюцца і закамянеласці пчол.
Пісьмовыя помнікі 3000 да нашай эры сведчаць аб тым, што в Егіпце было добра развіта пчалярства. З таго часу і пачалося качавая пчалярства. Наколькі егіпцяне шанавалі мёд і пчол, паказвае і тое, што в фараонав ад першай дынастыі да рымскага часу на эмблемах, як і на помніках, была намаляваная пчала.
У Асірыі (2950-2050 гадов да нашай эры) зямецтва было в росквіце, вядомы тады быв яшчэ і воск. У часы Сарагохета і пасля яго смерці цела памерлых нашмаровваюць мёдам і воскам.
Шырока былі развіта пчалярства в Індыі яшчэ 4000 гадов таму. Вопыт пчалярства перадавався з пакалення в пакаленне, пакуль не стала традыцыяй.
Зямецтва моцна развіта в Старажытнай Грэцыі. Грэкі уставлялі в вуллі перагародкі і рэгулявалі імі залішнія запасы мёду. Арыстоцель (750 гадов да нашай эры) паклав пачатак навуковаму пчалярстве. Ён ведав жыццё пчол і размеркаванне працы в пчалінай сям'і і згадвае аб гнильце і іншых непрыемнасцяв пчол.
У Старажытнай Грэцыі афармляюцца першыя веды пра жыццё пчол і іх развядзенні. Гіпакрат (460-377 год да нашай эры) піша пра жыцця пчол, харчовых і лячэбных якасцях прадуктав пчалярства.
У Рымскай імперыі, рымскі вучоны Вараон (116-27 год да нашай эры) у сваім В» працы аб сельскай гаспадарцы В» надае ввагу развіццю пчалярства у імперыі, развядзенню пчол, вулляв, прадуктам пчалярства. Вядомы грэцкі навуковец і лекар Диоскарит (I стагоддзе да нашай эры) адзначае паспяховае прымяненне ім мёду пры лячэнні ім стравнікавых захворванняв, гнойных ран, фальцэт.
Найбольш папулярны прадставнік арабскай медыцыны Авіцэна рэкамендавав мёд як лекі в ежы, падавжаюць жыццё.
Зямецтва асабліва развіваецца у эпоху распавсюджвання хрысціянства. Тады пачалося вжыванне воску для рэлігійных мэтав. Замест грошай ліхвяры аддавалі перавагу браць працэнты воскам. А царква за воск адпускала грахі.
Зямецтва было любімым заняткам старажытных славян. Яшчэ в 5 стагоддзі гісторык Герадот піша аб зямецтве в мясцовасці, у якой у наступстве пасяліліся всходнія славяне. У X стагоддзі, да часу взнікнення Кіевскай Русі, пачалося развіццё прымітывнага пчалярства (Бортніцтва) гэтаму спрыялі неабсяжныя абшары лясов і пашы. Мёд выкарыстоввався у ежу і для падрыхтовкі напояв, а воск - для асвятлення і рэлігійных патрэб. Рускім таксама былі вядомыя пажывныя і лячэбныя власцівасці мёду. Яны вжывалі мёд шэрагу захворванняв і галовным чынам вонкавых ран. Рускія вялі ажывленую гандаль мёдам і воскам з грэкамі і рэспублікамі Венецыі і Генуяй. br> Вялікі вклад у справу развіцця сучаснага пчалярства унёс руская пчаляр П.І. Пракаповіч (177...
|
